Orszak /szczątkowy/ landwójta Kruska

        Kompan i poplecznik mogą towarzyszyć  bohaterowi w każdej przygodzie. Znaczy to, że bohater może korzystać z ich pomocy nie tylko w czasie sesji, ale i w starciach w niektórych turniejach. Jeśli próba, której zostaje poddany bohater ma formę pojedynku z przeciwnikiem równym poziomem lub silniejszym bohater może wykonać jeden raz na rundę jako akcję darmową  test przywołania kompana lub poplecznika. ST dla przywołania kompana wynosi 19. Dla popleczników ST tego testu wynosi 17. Sprowadzeni członkowie orszaku pomagają bohaterowi najlepiej jak mogą jednak jako istoty inteligentne moga reagować na rozkazy. Rozkaz jeśli ma być akcją musi byc lakoniczny.

SURDMOOR

Opisanie folwarku należnego landwójtowi Kruskowi w okręgu, którym się opiekuje.

Słup: drewniany a 4-poziomowy pomazany gliną i wybiałkowany /2 poziomy piwnicy, parter i 1 pietro/. Na najwyższym poziomie znajduje się kamień sygnałowy do znaków ogiowych /noc/ i dymnych /dzień/ nadawanych do innych landwójtów.  Wokół  majdanu płot o wysokosci 1,5 m z fosą na przedpiersiu podsypany. Na majdanie mała kuźnia, kurnik, chlew, łaźnia, wędzarnia, sławojka na wykuszu w płocie i 4 ziemianki /3 magazynowe i jedna mieszkalna  dla 4 -osobowej rodziny fornali/. Stan budynków - dobry. Przed fosą plac mobilizacyjny, gdzie koncentrują się plebeje słyszący  sielski rog Kruska. Rodzina formali - małżeństwo /Asdera i Henn/ z dwoma nastoletnimi córkami: Gwenn i Inn. Inn jest oblatą Tymory i odejdzie z folwarku latem 1375 r. KD. Asdera był świadkiem ekscesów sir Jeremiasza w obozie żakerii i jest mu niechętny.

Ziemia: 40 ha areału z czego 60% to nieużytki - step z dużą ilościa wrzosowisk, 8 ha pol, reszta to łąka i wielki staw rybny. Fornale w chwilach nieobecnosci Kruska żyją z sideł i połowów oraz wydzielonych racji spichlernych. Ziemia jest urodzajna a staw pełny ryb. Na stepie żyje spora ilość zwierzyny dzikiej.

Położenie: 10 km na wsch. od sembijskiej osady Surd /siedziba najbliższego landwójta - Ordesy/  przy malym gościńcu prowadzącym do wielorasowych 5 osad rybackich nad morzem. Osady sa niedaleko /2 km/ a rybacy nastawieni przyjaźnie - dodatkowo pełni szacunku po poleceniu  osoby Kruska przez lokalną volvę - Gretę Weiss - bratanice żołnierza Weissa -  podkomendnego Kruska z kampanii kolonialnej. W każdej osadzie wisi nabatny dzwon, ktorego bicie jest dla Kruska  i dla volvy sygnałem o zagrożeniu. Obszar ten nie został nigdy dotknięty najazdem wojsk Hartmanna choć zanim doszło do biwty pod Fallpert kilka razy lądowali tu piraci i łowcy niewolników ze Spandelyon.

Dane kulturowe. Teren jest słabo zasiedlony. Osady rybackie lezą z racji bezpieczeństwa blisko siebie. Łączna populacja - 77 osób /stan na ches 1375 r. KD/. Większość ludności to politeiści czczący Saschelasa, Obad Haia, Yondalę i Tymorę w małych nadmorskich tumach. Nie ma tu stałych kapłanów. Modłom i obrzędom przewodniczą starcy. Volva Greta przemieszkuje przy cmentarzu /jak to pielgrzymujaca volva/.  Cmentarz jest oddalony 1 km od najdalej na pn. wysuniętej osady. Słyszano o chrzescijaństwie, ale głównie niepopularne wieści: posty; tortury inkwizycji; zakaz wiary w innych bogów niż Jezus; brak możliwości reinkarnacji. Znane są też dzieje gminy chrzescijańskiej czczącą "czworcę Bruxa" i imię Wiprechta /"bezwzględny zabójca żmijow"/. W połowie 1374 r. KD dotarł do osad rybackich prozelita islamu z Zakkary, ale jego nauka nie znalazła neofitów. Rasowo przeważają ludzie i nizołki, ale są też inni humanoidzi. Na stepie wałęsają się grupy gibberlingów. Gibberlingi  ważą się tylko na ataki na obcych a samotnych wędrowców. Niebezpieczne jest natomiast morze z racji nagromadzenia w nim różnorakich potworów. Część rybaków wykwalifikowała się w walce z nimi /klasa tropicieli - walczących głównie ościeniami i harpunami z wykorzystaniem rozciągliwych więcierzy i małych niewodów/. Część rybaków przeszła przeszkolenie wojskowe /najczęściej w broni drzewcowej i toporach/ slużąc w armiach żakerii. 5 rybaków to weterani bitwy pod Fallpert - podkomendni Thorona /3 zdrowych i 2 inwalidów/. Wśród ludności plebejskiej panuje odwieczna tolerancja rasowa i religijna oraz kult wartości demokracji bezpośredniej. Ludność w wieku mobilizacyjnym /przed 50-tką/ to 30 osób: 10 tropicieli - wyłącznie kobiety - niziołki, 20 przeszkolonych plebejów - kobiety i meżczyzni. Wszyscy mieszkańcy okręgu sa WOLNI osobiście a poddaństwo jest znienawidzoną formą spoleczną. Wykształcenie ludności jest niepełne. Szkoły prowadzą starcy czasami wspierani przez nieregularne wykłady volvy i wędrownych komisarzy żakerii. Ludność jest pracowita, ale i ceni święta / związane z rocznym kalendarzem połowów/.